گازهای میکس
گازهای میکس از یک یا چند نوع گاز مختلف تشکیل شده است.
گاز میکس معمولا در محدوده ppm و درصد می باشد.
گاز میکس کاربردهای متفاوتی در صنایع مختلف دارد.
از گازهای ترکیبی بعنوان گاز میکس جوشکاری برای جوشکاری و برشکاری و همچنین بعنوان
گاز میکس لیزر برای برش لیزری و پردازش لیزری استفاده می شود.
گاز میکس جوشکاری به نوعی گاز محافظتی از قوس جوشکاری است و مخلوطی از چند گاز مختلف است.
مخلوط های گازی را به منظور کاربردهای متفاوتی مانند جوشکاری، کالیبراسیون (واسنجی) و … با درصد های مختلف تهیه می کنند.
استفاده از گاز ها در جوشکاری سبب افزایش بازده و کاهش نیاز به تمیز کاری می شود.
گاز محافظ در جوشکاری
گاز محافظ می تواند نقش مهمی در بهبود یا تضعیف عملکرد جوشکاری داشته باشد.
هدف اصلی استفاده از گازهای میکس محافظ میکس جلوگیری از قرار گرفتن جوش در معرض اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن موجود در هواست
و واکنش این عناصر با جوش مشکلات عدیده ای از جمله ایجاد تخلخل و افت استحکام جوش را در پی دارند.
گاز های محافظ همچنین در تعیین پروفایل نفوذ جوشکاری، ثبات قوس الکتریکی، خواص مکانیکی محصول نهایی
و… نقش مهمی دارند. ابزاری که گاز را به محیط جوشکاری وارد می کنند (گان) نیز مهم هستند.
انتخاب گاز مناسب برای جوشکاری
هزینه های گاز، خواص جوش نهایی، آماده سازی و تمیزکاری بعد از جوشکاری، مواد پایه، فرآیند انتقال جوش و بازده مورد نظر همگی در انتخاب گاز محافظ مناسب نقش دارند.
جوشکاری با گازهای میکس دی اکسید کربن
گاز دی اکسید کربن به تنهایی نیز به عنوان گاز محافظ جوشکاری استفاده می شود و در واقع ارزانترین نوع گاز محافظ به شمار می رود.
زمانی که اولویت با کاهش هزینه باشد این گاز ارجح است.
کربن دی اکسید خالص، نفوذ عمیق جوشکاری را فراهم می کند که برای جوشکاری مواد ضخیم مناسب است.
البته قوس این گاز پایداری کمتر و پراکندگی بیشتری نسبت به مخلوط گازی با گاز های بی اثر دارد.
و برای فرآیند های گردشی کوتاه مناسب است.
گاز آرگون در جوشکاری
برای بسیاری از شرکت ها به ویژه آن ها که اهمیت زیادی برای کیفیت جوش،
ظاهر و تمیزکاری پس از جوشکاری قائلند، مخلوط 75 تا 95 درصد آرگون با 5 تا 25 درصد کربن دی اکسید ترکیبی مطلوب تر برای ثبات قوس،
کنترل توازن و کاهش پراکندگی نسبت به کربن دی اکسید خالص است.
آرگون می تواند پروفایل نفوذ باریکی ایجاد کند که برای جوشکاری کنج مناسب است.
برای جوشکاری فلزات غیر آهن مانند آلومینیوم، منیزیم یا تیتانیوم باید 100% از گازهای میکس آرگون استفاده کرد.
گاز هلیوم میکس در جوشکاری
هلیوم نیز مانند آرگون خالص برای جوشکاری فلزات غیر آهنی به صورت خالص استفاده می شود.
می تواند پروفایل نفوذ گسترده و عمیقی تولید کند و برای جوشکاری قطعات ضخیم بسیار مناسب است.
معمولاً هلیوم را در ترکیب با آرگون برای جوشکاری فلزات غیر آهن استفاده می کنند.
تنظیم نسبت ها می تواند پروفایل نفوذ و بازده کار را کنترل کند.
البته هلیوم گاز به نسبت گرانی است و باید
برای استفاده از آن اهمیت هزینه را نیز لحاظ کرد.
ضمناً تجهیزات مناسب برای رساندن گاز به محل جوش نیز اهمیت ویژه ای دارند.
زیرا با تجهیزات نا مناسب هر چقدر هم که در انتخاب مخلوط گازی دقت شود نتیجه ی جوشکاری مطلوب نخواهد بود.
به طور کلی گازهای میکس جوشکاری به منظور ایجاد تعادل در هزینه و کیفیت، یشتر مخلوطی از گاز های کربن دی اکسید، هلیوم و آرگون است.
ثبت ديدگاه