جوش قوس فلزی گاز ( GMAW ) ، که گاهی اوقات با جوشکاری گاز بی اثر فلزی ( MIG ) از آن یا به عنوان جوشکاری گاز فعال فلزی ( MAG ) از آن یاد می شود ، یک فرایند جوشکاری است که در آن یک قوس الکتریکی بین یک الکترود سیم مصرفی MIG و فلز قطعه کار تشکیل می شود. (ها) ، که فلز (های) قطعه کار را گرم می کند ، باعث ذوب شدن و پیوستن آنها می شود. همراه با الکترود سیم ، یک گاز محافظ از طریق اسلحه جوش تغذیه می شود ، که این فرآیند را از آلاینده های موجود در هوا محافظت می کند.
این روند می تواند نیمه اتوماتیک یا خودکار باشد. یک ولتاژثابت ، منبع انرژی جریان مستقیم بیشتر با GMAW استفاده می شود ، اما از سیستم های جریان ثابت و همچنین جریان متناوب می توان استفاده کرد. چهار روش اصلی انتقال فلز در GMAW وجود دارد ، به نامهای گلوبولار ، اتصال کوتاه ، اسپری و پاشش پالس ، که هر کدام دارای خواص مجزا و مزایا و محدودیتهای مربوطه هستند.
ابتدا در دهه 1940 برای جوشکاری آلومینیوم و سایر مواد غیر آهنی توسعه داده شد ، GMAW به زودی روی فولادهااعمال شد زیرا زمان جوشکاری سریعتر را نسبت به سایر فرآیندهای جوشکاری فراهم می کند. هزینه بنزین بی اثر ، استفاده از آن در فولادها را محدود کرد تا اینکه چند سال بعد ، هنگامی که استفاده از گازهای نیمه بی اثر مانند دی اکسید کربن متداول شد. تحولات بیشتر در طول دهه 50 و 1960 باعث تطبیق پذیری بیشتر این فرآیند شد و در نتیجه ، به یک فرآیند صنعتی بسیار پر کاربرد تبدیل شد. امروزه GMAW رایج ترین فرآیند جوشکاری صنعتی است که به دلیل تطبیق پذیری ، سرعت و سهولت نسبی تطبیق فرایند با اتوماسیون روباتیک ترجیح داده می شود. برخلاف فرآیندهای جوشکاری که از گاز محافظ استفاده نمی کنند ، مانند جوش قوس فلزی محافظ ، به ندرت در بیرون از خانه یا در مناطق دیگر هوای متحرک استفاده می شود. یک فرآیند مرتبط ، جوش قوس الکتریکی با شار ، اغلب از گاز محافظ استفاده نمی کند ، بلکه در عوض از سیم الکترود استفاده می کند که توخالی و پر از شار است .
برای انجام جوشکاری قوس فلزی گاز ، تجهیزات اصلی لازم برای جوشکاری ، یک واحد تغذیه سیم ، منبع تغذیهجوشکاری ، سیم الکترود جوشکاری و تامین گاز محافظ است.
GMAW
جوشکاری تورچ و واحد تغذیه سیم
تصویر برش نازل مشعل GMAW. (1) دسته مشعل ، (2)دی الکتریک قالب بندی شده فرمول (نشان داده شده در رنگ سفید) و درج مهره فلزی نخ شده (زرد) ، (3)دیفیوزر گاز محافظ ، (4) نوک تماس ، (5) صورت خروجی نازل
GMAW روی فولاد ضد زنگ
تورچ معمولی جوشکاری GMAW دارای چندین قسمت اصلی است: سوئیچ کنترلی ، نوک تماس ، کابل برق ، نازل گاز ، مجرای الکترود و بوش و شیلنگ گاز. سوئیچ کنترلی یا ماشه ، هنگام فشار آوردن توسط اپراتور ، جریان سیم ، برق و جریان گاز محافظ را آغاز می کند و باعث می شود قوس الکتریکی زده شود. نوک تماسی که معمولاً از مس ساخته می شود و بعضاً برای کاهش پاشش از نظر شیمیایی درمان می شود ، از طریق کابل برق به منبع برق جوش وصل می شود و ضمن هدایت آن به منطقه جوش ، انرژی الکتریکی را به الکترود منتقل می کند. باید کاملاً ایمن و به اندازه مناسب باشد ، زیرا باید در هنگام حفظ تماس الکتریکی ، الکترود عبور کند. در راه نوک تماس GMAW ، سیم از سیم و آستر الکترود محافظت و هدایت می شود ، که این امر به جلوگیری از کمانش و حفظ فید بدون سیم کمک می کند.نازل گاز گاز محافظ را به طور مساوی به منطقه جوش هدایت می کند. جریان متناقض ممکن است به اندازه کافی از منطقه جوش محافظت نکند. نازل های بزرگتر جریان گاز محافظ بیشتری را ایجاد می کنند ، که برای عملیات جوشکاری جریان بالا که توسعه استخر جوشکاری ذوب بیشتری دارند ، مفید است. یک شیلنگ گاز از مخازن محافظ گاز ، گاز را به نازل منتقل می کند. گاهی اوقات ، یک شلنگ آب نیز درون اسلحه جوشکاری قرار می گیرد و در عملیات گرمای زیاد ، اسلحه را خنک می کند.
واحد تغذیه سیم الکترود را به محل کار منتقل می کند ، آن را از طریق مجرا و به سمت نوک تماس سوار می کند. بیشتر مدل ها سیم را با سرعت تغذیه ثابت تأمین می کنند ، اما ماشینهای پیشرفته تر می توانند در پاسخ به طول و ولتاژ قوس ، میزان تغذیه را تغییر دهند. بعضی از فیدرهای سیم می توانند به سرعت خوراک تا 30 متر در دقیقه (1200 در دقیقه در دقیقه) برسند ، اما نرخ خوراک برای GMAW نیمه اتوماسیون به طور معمول بین 2 تا 10 متر در دقیقه (75 – 400 در دقیقه) است
ثبت ديدگاه