اهمیت هلیوم در جوشکاری

اهمیت هلیوم در جوشکاری

 هلیوم مترادف با بادکنک است. یکی از بزرگترین کاربردهای آن در واقع جلوگیری از منفجر شدن چیزهاست و این یکی از دلایلی است که برای جوشکاری از هلیوم استفاده می کنیم.

هلیوم یک عنصر فوق العاده پایدار است که واکنش پذیر نیست ، بنابراین کسی که با موادی که واکنش پذیر یا قابل احتراق کار می کند می تواند با اطمینان بیشتری در یک محیط محافظت از هلیوم انجام دهد.

سازندگان همچنین به دلیل خاصیت بی اثر بودن و انتقال حرارت زیاد از هلیوم برای جوشکاری استفاده می کنند و این امر باعث می شود گاز محافظ مناسبی (یک گاز بی اثر یا نیمه بی اثر که از جوش در برابر اکسیژن و آب محافظت می کند) برای جوشکاری مواد با هدایت حرارتی بالا مانند مس باشد. آلیاژهای منیزیم و آلومینیوم. به عبارت ساده تر ، هلیوم به جوشکارها اجازه می دهد سریعتر کار کنند.

بسته به نوع جوش و فلز ، هلیوم معمولاً با آرگون مخلوط می شود (بخشی از آن ارزان تر از هلیوم است) و درصد هر گاز در این مخلوط ها با توجه به نیاز کار تغییر می یابد.مخلوط ضعیف یا انتخاب نادرست از محافظ گاز می تواند جوش های ضعیف یا متخلخل ایجاد کند یا یک اسپلیت فلزی ایجاد کند.

هلیوم خالص برای جوشکاری بیشتر برای کار درز استفاده می شود ، به جز هنگام کار با فولاد به دلیل تمایل به ایجاد پاشش.

هلیوم

جالب اینجاست که هلیوم همچنین گاز محافظ ارجح برای جوشکاری لیزر با لیزرهای دی اکسید کربن است. این قابلیت یونیزاسیون بالایی دارد به این معنی که می تواند مقادیر بسیار بالایی از انرژی را قبل از یونیزاسیون جذب کند.

در جوشکاری لیزر ، به ویژه با لیزرهای دی اکسید کربن ، ابر پلاسما تمایل دارد که بالای جوش شکل بگیرد. اما به دلیل پتانسیل یونیزاسیون بالایی که دارد ، بیشتر آن انرژی را جذب می کند و از تشکیل ابر پلاسما جلوگیری می کند.

کاربرد گازهای محافظ در درجه اول با هزینه گاز ، هزینه تجهیزات و محل استقرار جوش محدود است. برخی از گازهای محافظ مانند آرگون گران هستند و استفاده از آن را محدود می کنند. تجهیزات مورد استفاده برای تحویل گاز نیز هزینه ای اضافی است و در نتیجه ممکن است فرآیندهای مانند جوشکاری قوس فلزی محافظ ، که به تجهیزات کمتری نیاز دارند ، در شرایط خاص ترجیح داده شود. سرانجام ، زیرا حرکت جوی می تواند باعث پراکندگی گاز محافظ اطراف جوش شود ، فرآیندهای جوشکاری که به گازهای محافظ احتیاج دارند ، اغلب فقط در داخل خانه انجام می شود ، جایی که محیط پایدار است و از ورود گازهای جوی به طور موثر می توان از ورود به منطقه جوش جلوگیری کرد

در هنگام جوشکاری آلومینیوم از چه گاز محافظی باید استفاده کنم

الف – دو گاز محافظ معمولاً برای جوشکاری قوس آلومینیوم وجود دارد و اینها آرگون و هلیوم هستند. این گازها به عنوان آرگون خالص ، هلیوم خالص و مخلوط های مختلف آرگون و هلیوم مورد استفاده قرار می گیرند.

جوش های عالی اغلب با استفاده از آرگون خالص به عنوان گاز محافظ تولید می شوند. آرگون خالص محبوب ترین گاز محافظ است و اغلب برای جوش قوس فلزی و قوس تنگستن از جنس آلومینیوم استفاده می شود.مخلوط آرگون و هلیوم احتمالاً رایج بعدی است و هلیوم خالص معمولاً فقط در برخی از برنامه های تخصصی GTAW استفاده می شود.

هنگام در نظر گرفتن یک گاز محافظ برای جوشکاری آلومینیوم ، باید تفاوت های بین مخلوط های آرگون و آرگون را در نظر بگیریم.

بلافاصله می بینیم که پتانسیل یونیزاسیون و هدایت حرارتی گاز محافظ هلیوم بسیار بالاتر از آرگون است. این خصوصیات تأثیر تولید گرمای بیشتری در هنگام جوشکاری با افزودنیهای هلیوم در گاز محافظ دارند.

محافظ گاز برای جوش قوس فلزی گازی

برای GMAW افزودنیهای هلیوم از حدود 25٪ هلیوم تا 75٪ هلیوم در آرگون می باشد. با تنظیم ترکیب گاز محافظ می توانیم در توزیع گرما به جوش تأثیر بگذاریم. این به نوبه خود می تواند در شکل مقطع فلز جوش و سرعت جوش تأثیر بگذارد. افزایش سرعت جوش می تواند قابل توجه باشد ، و از آنجا که هزینه های نیروی کار مقدار قابل توجهی از هزینه های کلی جوشکاری ما را تشکیل می دهند ، این می تواند مربوط به پتانسیل صرفه جویی قابل توجهی باشد. سطح مقطع فلز جوش همچنین در کاربردهای خاص می تواند نتیجه خاصی داشته باشد. مقطع معمولی برای آرگون و هلیوم در شکل 2 نشان داده شده است.

بالن صنعت وارد کننده انواع کپسول گاز هلیوم 2 لیتری ،5 لیتری،10 لیتری،20 لیتری و 50 لیتری با خلوص 99/999 می باشد .